بی بهونه

ساده نبود گذشتن از  تو برام

ساده نبود کوچ  تو از  لحظه هام

ساده   نبود   قصه   بی   تو  بودن

ساده   نبود  هق  هق  شب  گریه   هام

چه  ساده  دل   بریدی,  اشک  منو   ندیدی

خطی    رو    خاطرات    قشنگمون    کشیدی

اما     به    انتظار    برگشتنت    می    مونم

شب تا سحر به یادت غزل غزل می خونم

چه  عاشقونه خوندم  چه  بی بهونه رفتی

نا باورانه  موندم چه  بی نشونه رفتی

من  بی  تو.........تو   تنها

از تو چی  مونده  بر جا

جز مشتی خاطرات

همرنگ خواب و رویا

اما به انتظار برگشتنت می مونم

شب تا سحر به یادت غزل غزل می خونم

اما    به   انتظار    بر گشتنت    می   مونم

ای   گل  خوشبوی  زندگیم  ,کاش  می  دونستی

چقدر  دوست  دارم  و همه  چیز رو در کنار

تو   ارزو   می کنم ....................

گرفتار

مشق پرواز

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 

تو نه مثل افتابی که حضور و غیبت افتد

دگران روند و ایند و تو همچنان که هستی

تو اگه پرنده باشی  چشمای من اسمونه

راز پر کشیدنت رو کسی جز من نمی دونه

واسه من سخته که بی تو بنویسم مشق پرواز

با صدای ساز خسته تر کنم گلوی آواز

من و تو گرچه اسیریم حیفه از غصه بمیریم

بیا تا اخر دنیا بشینیم و پر نگیریم

جای پر زدن زمین نیست توی قلب آسمونه

قصه مرگ و جدایی تو کتابا جا می مونه

نگو عمرمون تموم شد نگو دیگه همدمی نیست

بیا فردا رو بسازیم این که فرصت کمی نیست

اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز

زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز