unique power

سلام به دوستای گلم  که هیچوقت منو تنها نمی ذارن

ممنون به خاطر کامنتای قشنگتون .........

ببخشید اگه یه کم دیر اپدیت کردم .........اخه هنوز تو جو عید  مونده بودم.....

این بار با یه شعر از فروغ فرخزاد آپیدم..

امیدوارم خوشتون بیاد .........خودم که خیلی این شعرو دوست دارم

اگه خوشتون نیومد حتما تو نظراتتون بهم بگین که بهش بگم.............

 

از تنگنای محبس تاریکی

از منجلاب تیره این دنیا

بانگ پر از نیاز مرا بشنو

آه ای خدای قادر بی همتا

یکدم ز گرد پیک من بشکاف

بشکاف این حجاب سیاهی را

شاید درون سینه من بینی

این مایه گناه و تباهی را

دل نیست این دل که به من دادی

در خون تپیده ((آه)) رهایش کن

یا خالی از هوی و هوس دارش

یا پای بند مهر و وفایش کن

تنها تو آگهی و تو میدانی

اسرار آن خطای نخستین را

تنها تو قادری که ببخشایی

بر روح من صفای نخستین را

آه ای خدا چگونه تو را گویم

کز جسم خویش خسته و بیزارم

هر شب بر آستان جلال تو

گویی امید جسم دگر دارم

از دیدگان روشن من بستان

شوق به سوی غیر دویدن را

لطفی کن ای خدا و بیامرزش

از برق چشم غیر رمیدن را

عشقی به من  بده که مرا سازد

همچون فرشتگان بهشت تو

یاری به من بده که در او بینم

یک گوشه از صفای سرشت تو

یک شب  ز لوح خاطر من بزدای

تصویر عشق و نقش فریبش را

خواهم به انتقام خطا کار ی

در عشق تازه فتح رقیبش را

آه ای خدا که دست توانایت

بنیان نهاده عالم هستی را

بنمای روی و از دل من بستان

شوق گناه و نفس پرستی را

راضی مشو که بنده نا چیزی

عاصی شود به غیر تو روی آورد

راضی مشو که سیل سرکشش را

در پای جام باده فرو بارد

از تنگنای محبس تاریکی

از منجلاب تیره این دنیا

بانگ پر از نیاز مرا بشنو

آه ای خدای قادر بی همتا

بهار

به نام مهر افرین مهر گستر

سلام به همه  دوستای خوبم

سال نو را پیشاپیش به همتون تبریک میگم

امیدوارم سالی پر از موفقیت و خوبی و خوشی و شادی

در پیش داشته باشید

موفق باشین عزیزان .....

ترنم صدایت باز

              در گوش دل پیچید

باز از خود بیخود شد او

             وقتی افتاب مهرت

                            بار دیگر بر پهنه اش تابید

 دنیای مستی به خود امد

                      وقتی که

                                          شالیزارش با تو شکوفا شد

خستگی هارا بر تن باد گذاشت

                وقتی با نسیم روح نواز عشقت بیدار شد

دل مردگی ها همه مردند

                       وقتی محبت را با سیب سرخ

                                                             هدیه کردی....................

گریز و درد

رفتم,مرا ببخش و مگو او وفا نداشت

راهی به جز گریز برایم نمانده بود

این عشق آتشین ,پر از درد و بی امید

در وادی گناه و جنونم کشانده بود

رفتم که داغ بوسه پر حسرت تو را

با اشک های دیده ز لب شستشو دهم

رفتم که نا تمام بمانم در این سرود

رفتم که با نگه به خود آبرو دهم

رفتم ,مگو,مگو که چرا رفت,ننگ بود.....

عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما

از پرده خموشی و ظلمت چو نور صبح

بیرون فتاده بود به یکباره راز ما

رفتم که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم

در لابلای دامن شبرنگ زندگی

رفتم که در سیاهی یک گور بی نشان

فارغ شوم ز کشمکش و جنگ زندگی

من از دو چشم روشن و گریان گریختم

از خنده های وحشی طوفان گریختم

از بستر وصال به اغوش سرد هجر

آزرده از ملامت وجدان گریختم

ای سینه,در حرارت سوزان خود بسوز

دیگر سراغ شعله آتش ز من مگیر

می خواستم که شعله شوم سر کشی کنم

مرغی شدم به کنج قفس ,بسته و اسیر

روحی مشوشم که شبی بی خبر ز خویش

در دامن سکوت به تلخی گریستم

نالان ز کرده ها و پشیمان ز گفته ها

دیدم که لایق تو و عشق تو نیستم